Merhaba, ben 33 yaşında bekar bir bayanım.Dışarıda herkese göre normal ama kendi içinde paramparça olmuş, yapayalnız kalmış, sürekli bir amaç peşinde koşturan ama amacına ulaşamayan ve herkesin mutluluğunu dışarıdan izleyen ve sadece izlemekle yetinen, bir türlü mutlu olamayan bir bayan…Hayatımın en kritik dönemlerini başarısız geçirdim. Üniversite bitirdim ama atanamadım, hayatıma kimse girmedi ve evlenemedim, dolayısıyla çocuk sahibi olamadım. Yaşımın ilerlemesi beni dahada tedirgin ediyor. Gitgide insanlardan uzaklaşıyorum ve kendi içime kapanıyorum. Evli, mutlu ve huzurlu insanları görünce yaşadığım eksikliği bir kez daha hissediyorum ve üzülüyorum. Kısacası ben çok yalnızım, yalnızlığımla başa çıkamıyorum. Sizlerden gelecek iyi sözlere ihtiyacım var. Teşekkür ederim….
| Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
Aile Danışmanlığı, Anksiyete, Cinsel Sorunlar, Çocuk Psikolojisi, Depresyon, Eğitim Danışmanlığı, Ergen Psikolojisi, Fobiler, Kişilik Bozuklukluğu, Kişisel Gelişim, Panik Atak, Pedagog, Psikolojik Sorunlar, Stres, Uyku Sorunları, Yetişkin Psikolojisi,
Psikolog
Sevgin ESEMENLİ
Sevgili Feyza oldukça karamsar bir tablo çizmekle beraber farklı bir açıdan durumun bu kadar da umutsuz olmadığına eminim lakin sıkı ve iyi bir psikoterapi sürecine girmen gerekiyor. Kendini erteleme lütfen… bana ulaşmak istersen 444 50 64 Uzm. Psk. Sevgin ESEMENLİ
Danışan
Gizli
teşekkürler