Bu “koparılamayan bağ” bir nevi, bir bebeğin annesi olmadan beslenemeyeceği gerçeği kadar güçlüdür. EnaTherapia olarak kurumumuza gelen vakka incelemelerinden de verebileceğimiz örneklem grubuna bakacak olursak, çocuk üniversiteyi kazanarak başka bir şehre geçer. Ama o kadar çok anne ve babasının nefesiyle içiçe yaşayıp, o havayı soluyarak bu hayatta beslenmiştir ki.. Şehir değişikliğiyle birlikte ailesinden uzaklaşması, kendisinin dahi anlam veremediği kaybetme korkusunu tetikler.
“Benim için hiç bir şey yapmaları gerekmiyor, yeter ki biliyim onlar hep varlar. İçerden seslendiğimde ya da yardıma ihtiyacım olduğunda. Ya da ders çalışmam gerektiğinde hep gürültü yapsalarda, beni hiç dinlemeseler, hiç anlamasalar da, hiç sıkıntı yok. Yeter ki ben biliyim onlara ulaşabileceğim bir yerde olduklarını.”
problemim tam olarak bu. lütfen yardım edin
Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
Psikolog
Sevgin ESEMENLİ
cevaplandı…444 50 64 Uzm. Psk. Sevgin ESEMENLİ