merhaba. 26 yaşındayım evliyim. benim sorunum şu ki; arkadaşlarım konusunda çok fazla takıntılı bir insanım sürekli neden bunu dedi, bana mı söyledi gibi bir çok şeyi düşünüyorum. bu düşünce uykularımı kaçırıyor içim içimi yiyor. Bunlarla birlikte kendimi bir anda kafamda bir sürü senaryolar üretirken buluyorum. İnsanların geçmişine kadar dönüyorum. Çok hızlı öfkeleniyorum. Öfkelendiğim zaman nasıl birşey söylesemde karşımdakinin canını yaksam diye düşünüyorum. Sonra ben kötü biri değilim diye kendimi sakinleştirip susuyorum. ve işin kötü tarafı bu olumsuz düşünceler tüm hayatımı etkiliyor bunları yaşarken sürekli ağlamak geliyor içimden. bu artık benim hayatımda çekilmez bir hal aldı. benim tek istediğim kendimi eşimi ailemi düşünmek başkalarının kafamda bu kadar yer etmesi beni çok üzüyor. bu düşüncelerden kurtulmak için neler yapabilirim? Nasıl bir yol izlemeliyim. Lütfen yardımcı olun. Teşekkür ederim.
| Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
