Ergenlik

Merhaba,

13 yaşında ergenlik çağında olan bir kız yeğenim var. Görünüm itibariyle sarışın, mavi gözlü ve güzel bir şekilde olgunlaşıyor. Bunun kendisine verdiği bir güven var. Ayrıca çok zeki. Fakat herhalde çağının gerektirdiği bir dönem olduğu için ne söylersek bir kulağından girip diğerinden çıkıyor. Aynı şehirlerde oturmuyoruz. Elimiz kolumuz bağlı. Babası 2 yaşında iken vefat etti. Annesi 55 yaşında ve bir hayli cahil kalıyor günümüze göre. Bizimle birlikte büyüdüğü için onu kendi çocuğumuz gibi büyüttük hep. Kendi çocuğum olsa bu kadar değer verebilirdim. Yaşıt arkadaşları ile olan konuşmalarını okuyorum İnternet ortamındanyeğenimin haberi yok. Ağzım açık kalıyor . Yapmaması gereken ilerde kendine zarar verecek hatalar yapıyor. Baş edemiyorum. Defalarca arkadaş gibi kardeş gibi konuştuk. Ona nasıl değer verdiğimizi biliyor . Tamam diyor fakat yine bildiğini okuyor. Günümüz çok tehlikeli ve ergenlik dönemi çok kötü geçiyor. Babasının olmaması da buna etken, görebiliyorum. Sadece annesi ve yeğenim var bu da ona yetmiyor. Sürekli dışarıda arkadaşlarında bir ilgi arayışı içerisinde. Hiç eleştirmedik kötü düşürmedik ya da azarlar gibi konuşmadık bugüne kadar. Ben 25 yaşındayım hep kendimden örnekler verdim doğruyu yanlışı göstermeye çalıştım. Ama olmuyor. Baş edemiyorum ve daha kötü hatalar yapmasından korkuyorum. Nasıl bir tutum sergilemem gerekir? Yardımcı olabilirseniz sevinirim.

İyi Çalışmalar.