Depresyon kaygısı.

Ben 17 yaşındayım. Bu zamana kadar hiç olmadığı hâlde takriben bir aydır baş ağrısı çekiyorum. Bu ağrı bir sabah kalktığımda varlığını fark ettiğim, hiç durmadan devam eden ve dikkat dağınıklığı, odaklanma güçlüğü, anksiyete, paranoyak düşünceler, depresif bir ruh hâlinin eşlik ettiği türden, kimi zaman geçen fakat kendisine eşlik eden şikâyetlerimi geride bırakan türden bir ağrı. Duygusal açıdan hassas hissediyorum, en ufak olumsuz bir durumda dahi umutsuzluğa kapılıyor, hayatımı öncesi ve sonrası olarak ayırıyor ve şu an sonrasında olduğumu, hiçbir şeyin de öncesi gibi olamayacağını, düzelmeyeceğini hissediyorum. Etrafımdaki her şey kötüye gidiyor gibi hissediyorum. Her şeye sanki bir perdenin ardından bakar gibiyim. Sürekli bir sersemlik, sarhoşluk ve rüyadaymış hissiyle dolaşıyorum. Kimi zaman bu öyle şiddetli oluyor ki çevremdekilerin dikkatini çekiyorum. Baktığım her şey kasvetli, boğucu geliyor. Her daim hâlsiz, yorgun ve uykuya meyyal gibiyim. Biri kafamı sıkıştırıyor gibi. Kimi zaman her şeyin üstesinden gelebileceğimi hissetsem de fazla sürmüyor, her şey bitmiş, parçalanmış, son aşamadaymışım gibi hissetmeye devam ediyorum. Sosyal ilişkilerim de kötüye gidiyor zira kimseye yazmak, kimseyle konuşmak istemiyorum, görüşmüyorum da. Sadece kendi kendime öylece oturmak istiyorum. Birileriyle konuşup gülmeye çabalasam ve yapsam da çok sürmeden baş ağrım artıyor, aynı sarhoşluk hissi geliyor ve gerçeklikten uzaklaşıyor gibi hissediyorum. Gerçeklikten kopmaktan, kontrolü kaybetmekten korkuyorum. Etrafımdaki herkesin hareketleri aşırı aceleci ve kaotik geliyor. Hiçbir şeyi tam olarak algılayamıyormuş gibiyim. Kafamı kaldırıp baktığım her yer gerçek değil gibi, boğucu. Umursamaz oldum hiçbir şeyi, kimsenin ne düşündüğünü önemsemiyor gibiyim ama böyle olmasına da endişeleniyorum. Genelde ya depresifim anlattığım gibi yahut kaygılı. Bu sarhoşluk, sersemlik, rüyada hissinden çok sıkıldım, ağlama isteği duyuyorum. Son günlerimmiş gibi hissediyorum. Bir anda neden böyle olduğuna anlam veremiyorum. Yakın zamanda abimi alkol bağımlılığına bağlı rahatsızlığından dolayı kaybettik ancak üstesinden gelmiş, günlük hayatıma devam etmekteydim. Bunun psikolojik olup olmadığından dahi emin değilim ancak yardıma ihtiyacım var. Her şeyden kaçmak için uyumaya çalışıyorum ve sonsuz uykuya dair hiç olmadık düşünceler geliyor yerli yersiz. Ben böyle bir insan değildim, sosyal ilişkilerim iyiydi, depresiflikten ve anksiyeteden uzaktım. Ancak şimdi neyim var? Bu bir süreç mi, atlatabilir miyim? Şimdiden teşekkür ederim.