askerlik

merhaba, sevgilim askerden geleli 1 hafta oldu.salı günü geldi cumarteside benim bulunduğum şehre yanıma geldi.askerdeyken elimden geldiğince sabrettim o da sıkıntılarını çok dile getirmeyeye çalışıyordu vs. ama hatayda sınırda yaptı askerliğini.sürekli kaçakçı kovalaması devriyeler ,elektirik kesintileri, telefonların bozulması, yemeklere tuz bile olmuyordu çoğunlukla,suriye tarafında havan sesleri vs bayağı ağır şartlarda askerlik geçirdi.ben bu süre zarfında hep destek olmaya çalıştım.nadir olarak 2-3 defa tartıştık ama onun dışında kişisel problemlerimiz olmadı.zaten geldiğinde evlenmeyi düşünüyorduk.o da bu uzaklıklarımız bitsin artık tamamıyla kavuşalım isteğindeydi.cumartesi geldiğinde iyiydik.sadece üstünde hafif bi sakinlik demiym de artık neyse adını koyamadığım bi hal vardı ancak bana karşı iyiydi.sürekli sarılıp öpüp şuanda tamamım süperim hiçbirşey eksik değil gibi hissediyorum dedi.mutlu musun diye sürekli sordu.bu başka bir duygu deyip sürekli sarıldı.sonrada evlenme teklifi etti.yüzük almış kolye almış.ailelerimiz üzerine konuştuk sonra .ailelerimiz kültürel olarak farklı ama iki taraftanda hiçbir karşı çıkma sorun yoktu.tek istedikleri bizim mutlu olmamız.hatta gitmeden benim ailemin yanına da geldi.herkes çok olumlu sıcak yaklaştı.onun ailesi de sıcak bakıyor . yani hiçbir sorun yok.sadece evlediğimizde ailesiyle vakit geçirme durumlarını konuştuk.ben tabiki vakit geçireceğiz ama ikimizde çalışacağı bu her haftasonu olmaz da 2-3 haftada bir olur dedim.ablalarıyla iyi anlaşmamı istiyordu.bende iyi anlaşmak istediğimi ancak bunun bana baskısını yapmamasını söyledim.çok iyi anlaşmaktan ziyade normal olarak yine konuşurum dedim.ona da anlayış gösterdi.nişan tarihini konuştuk.haziranın 2 .haftası diye düşündük.sonra ailemle geldiğinde kendisi bunu aileme dile getirdi.geldiğinde sadece bir yerde bi tartışma yaşadık.o da geçip gitti.arkadaşıyla avustralyaya gitme muhabbeti oldu.hani gidiyoduk dedi arkadaşı.öyle bi muhabbet geçti.bende daha sonra bende sana aynı isteklerle geliyorum ama sen bana direkt olumsuz yaklaşıyosun dedim paraydı vs.ama başkalarıyla daha hevesli yaklaşıyosun dedim.biraz üstüne gittim ama uzatmadım sonra ikna oldum.istanbul a evine döndüğü zamanda ablasına gitmişti . bi 15 telefonda konuştuk , o da ablam çayı getirdi kapatayım dedi,bende bi 5 dakka daha konuşmak istedim , ablanın seni her zaman görebilme lüksü var ama benim yok dedim.tamam dedi konuştuk ve kapattık.sonra çarşamba günü akşam beni dehşete kapılmış çok kötü bi ses tonuyla aradı .canım ben çok kötüyüm falan diye ne oldu dedim.seni yarı yolda bırakmaktan korkuyorum dedi.inan şuan acayip vicdan azabı hissediyorum dedi.kafam allak bullak dedi.ben hayatında olmazsam nasıl hissedersin dedi.ayrılmak mı istiyorsun dedim .evet dedi.mutlu olabileceğimize inanmıyorum dedi.ordayken bana avustralya konusunda çıkışman işte ablamlardayken bi 5 dakka daha istemen kendimi hep seni ikna etmekle geçircekmişim gibi hissediyorum , bağımsız hissedemiyorum dedi.halbuki hayatındaki hiçbir önemli kararına engel olmadım .ırağa gitti rusyaya gitti, arkadaşlarıyla tatile gitti , arayıp rahatsız bile etmedim o aradı hep beni.ama şimdi bağımsız olamamaktan bana bağımlı hissettiğinden bahsediyor.askerdeykende sürekli özgürlük en önemli şeymiş diyip duruyordu.bende şuanda sağlıklı bir psikolojide olmadığını söyledim.askerlik psikolojisi hala üstünde dedim,hala üstünden oranın baskısını hissediyorsun dedim,bi yandan da iş durumlarını stres yapıyorsun sonra evliliğin sorumluluğu bu karmaşa içinde seni bunaltmış dedim,ki birde burnundan ameliyat geçirecek onun bile stresi var.hepsi bir olunca ağır bi stres ve baskı altında hissediyosun kendini dedim.ama ısrarla bunları kabul etmedi.geçmiş yaşadıklarımızı düşünmüşmüş askerde , hep iyisini düşünmüşmüş ama mutlu olabileceğimize inanmıyormuşmuş.pamuk ipliğine bağlıymışız biz.ki son 1 senedir geçmişten hiçbirşey kalmadı üstümüzde.benim takıldığım son bir nokta vardı o da geldiğinde hallolmuştu.bu akşam konuştuğumuzda sorunlarını ve stresini , çok kötü hissettiğini kabul etti.geçeceğinden bile umutsuz gibi konuşuyor.şantiye işinde çalışıyordu.tekrardan şantye işinde çalışmak istemiyor.ortamı görünce bile soğuk hissettiğini söylüyor.halbuki kontrolluk yapacağı bi iş bu,hep bu işi gözlemişti.şartları çok ağır değil.ama şuan anlayamıyorum.hiçbir sorun yokken son 1 senede iyiyken nasıl biranda geçmişe dönüp düşünüp mutlu olamayacağmıza karar veriyor .hemde 3 gün öncesi mutluyken ve yanımda hiçbirşeyin eksik olmadığını hissettiğini söylemesine rağmen.gerçekten nasıl davranacağımı ve hissedeceğimi bilemiyorum.nasıl yaklaşmalıyım bilemiyorum.yardımcı olursanız gerçekten sevinrim.