Üyelik Kapat

ailemle iletişim sorunum var

Merhaba, uzatmadan hemen konuya girmek istiyorum. Ben ailemle hiç anlaşamıyorum özellikle de abim ve babamla.Abimle sürekli tartışmalar yaşıyoruz büyük şeyler değil ama meseleler o kadar çok büyüyor ki sebebi de benim çünkü bir anda oluşmuycak uzun sürede oluşmuş bir nefretim var abime karşı her zaman her istediğini yapabileceğini düşünür benim eşyalarımı kullanır isterse eşyalarımı alır kendisinin olduğunu iddia eder hep kendini düşünür kendinden başka kimse yokmuş gibi davranır sürekli açıklarımı yakalamaya çalışır hayatınızda görebileceğiniz en pasaklı insanlardan biri odamızı çok pis kullanır çoraplarınï yere atar terli kıyafetlerini benim çalïşma masamın üstüne atar yatağını toplamaz ve ben tek kız çocuk olduğumdan arkasını toplamam hep benden beklenir ona eşyalarını bidaha masamın üstüne atma gibi şeyler dediğimde istersem yaparım istersem yapmam gibi tavırlar takınır sonra konuyu anneme yada babama açtığımda bu çocuk böyle düzelmiycek derler ve umursamazlar son iki yıldır da ygs ye hazırlandığı için annemle babam ona istediği herşeyi yapabilme hakkını veriyor hiçbir sorumluluk almıyor ortak yaşam alanlarına karşï çok saygısız artık sorunu anneme babama da taşıyamıyorum çünkü büyüttüğümü düşünüp beni suçluyorlar ve tüm bunları yaparken eğer ben sesimi çıkarırsam beni döver normal şekilde konuşup onunla ilgili yorum yaparsam bile bana dokunamasın diye kendimi odama kilitli halde bulurum. İşte sorunda tam burda başlıyor. Benim biraz öfke kontrolü sorunum var karşı gelirken gözlerimi açarım ve ses tonuma dikkat etmem ve abim beni dövdüğünde deliye döner eşyalarını saklamaya falan baslarım bunu bir intikam olarak düşünebilirsiniz kendimi “güç” anlamında savunamadığımdan eşyalarını kırar onun için önemli olan şeyleri saklarım. Bu hiç mantıklı bir davranış değil ama o kadar bıktım ki ondan yaptığı her şeyden bana nasıl vurduğunu bitek ben bilirim sanki karşısında can düşmanı varmış gibi. Tabi annemle babam bunu bilmiyor onların gözünde olay “iki kardeş normal bir tartışmaya girdi sonra ben sacma bir davranışta bulunup abimin eşyalarını kırdım” oluyor. Suçlu hep ben oluyorum ve sonra abin senin düşmanın mı gibi konuşmalar yapmaya başlıyor bana kızıp bağırıp abimin tarafını tutuyorlar. Bi aralar abimin bana nasıl vurduğunu saygisizliklarini bencilliklerini anlatmak için çabalardım ama artık bunu da yapmıyorum böyle böyle onlarlada iletişimim kesildi annem ve babamla konuşmak istemiyorum o kadar ilgisizler ki her şeyi kendi yöntemlerimle halledip onlara hiç bişey anlatmıyorum ve şimdi de onlarla hiç vakit geçirmediğimden yakınıp duruyorlar benim kendimi çok beğenmiş çok bilmiş olduğumu onları beğenmediğimi düşünüyorlar halbuki onlar bana bunu söyleyene kadar onları beğenmeme adına içimde hic bişey yoktu. Ve ben böyle kendi yöntemlerimi ortaya koymaya alıştım bana bağırmalarını umursamıyorum yaptıkları hiç bir şey umrumda olmuyor hepsini görmemezlikten geliyorum günaydın kelimesi ağzïmdan zor çıkıyor diyebilirim. Bunlarin hepsi zaman içinde oldu onlarla iletişimim yavaş yavaş bozuldu ve simdi düzeltmeye calisiyorlar ama artik ben onlarla konusmamak icin elimden geleni yapıyorum onlarla konuşmak istemiyorum hiç bir şey anlatmak istemiyorum ve sırf vermiş olmak için cevaplar veriyorun bu durumu düzeltmeye calisirken bile tutumlari o kadar yanlis ki babam bana sürekli yazıklar olsun sana der ve benim çok zoruma gidiyor ama bunu bile umursamamayı tembihliyorum kendime çok uzun anlattım ama lütfen yardimci olun profosyönel destek gerektigini söylemeyin babama asla psikoloğa gitmek istiyorum demem bana çözüm bulun lütfen

Bu Soru Hakkındaki Görüşler