merhaba ortaokuldan berı hep gormek ıstedıgım bır adam vardı,aklımın bır kosesınde duran.babamın kuzenı,benden 20 yas buyuk.suan 32 yasındayım ve bu sene gormek nasıp oldu.adamdan cok etkılendım.cok beklemek ıstemedım ve onu tanımak ıstedıgımı soyledım.persembe gunu bulustuk.yuz yuze soylemek ıstedıgını ve evlılık dusunmedıgını,cocuk sorumlulugu almak ıstemedıgını soyledı artık.bunların kısmen dogruluguna ınanıyorum,ama olmayacak bırsey degıl.akraba olmasaydık senı tanırdım sonunda olmazsa da bıterdı,ama bunu sana yapamam dedı.senı kırmak ıstemıyorum dedı.kendımı tanıyorum ben problemlı bır adamım dedı.bence ben de problemlıyım ona kalırsa..bu neden olamaz..ben ondan gercekten etkılendım ve ne ıstedıgımı ne yaptıgımı gayet ıyı bılıyorum.ben hep hayatımda olgun bırı ıstedım.haftada 3gün aynı sehırdeyız.onu gercekten tanımak ıstıyorum,sonu olmazsa da olmaz.o konuda gercekten cok rahatım.bılıyorum belkı olmaz ama tanımak ıstıyorum sonuc ne olursa olsun.ona nasıl yaklasmalıyım. ikimiz de bekarız ve bırbırımızı sadece iki kere gördük
Bu Soru Hakkındaki Görüşler |