Merhaba, 23 yaşındayım. Diş hekimliği son sınıftayım. Eskiden beri topluluk içinde silik ve çekingen biriydim. Aslında oldukça iyi arkadaşlıklarım oldu. Çocuklarla aram çok iyi. Ama bazen hiçbir şeyi doğru yapamıyormuşum, zeka seviyem çok düşükmüş gibi hissediyorum. Haklı bile olsam birini yaptığı saygısızlık konusunda uyarmaktan korkuyorum. Daima kendimi suçlu buluyorum. Beğenildiğimde, iltifat aldığımda mutlu oluyorum ancak uzun sürmüyor veya yalan söylediklerini düşünüyorum. Kendimi bir türlü beğenemiyorum. Sakarım. Çoğu zaman dikkatimi toplayamadığım için çok aptalca hatalar yapıyorum ve böylece insanlar da artık yavaş yavaş benim aptal olduğumu düşünmeye başladı. Onlara da fazla hoşgörülü davranıyorum. Gururumu kırıklarında küsmüyorum. Bu durum beni çok rahatsız ediyor. Ne yapmalıyım?
| Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
