yaşadığım hiç bir andan zevk alamıyorum 19 yaşındayım ailemin zoruyla bi işe girdim çamur çaylak bi fabrikada çalışıyorum.
kendi kendime sürekli kuruyorum bunalıyorum sıkıntıdan ölücekmiş gibi oluyorum.
ben gitar çalıp rap dinleyen müzikle içli dışlı bi insanım ama ailemin ve çevremin benden böyle çalışmamı beklemesi beni sıkıyo çevremdekilerle tartışmalar yaşamamı kaçınılmaz bi hale getiriyor. hiç arkadaşım yok bu yaşta fabrika köşelerinde sürünmek istemiyorum sevdiğim mesleği yapmak istiyorum ama sevdiğim meslek bile yok. kendime olan güvenimi tamamen kaybetmiş durumdayım. Hayatım iğrenç herkesten nefret ediyorum neredeyse. bana yardım edin bi akıl verin
| Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
