Merhaba.
31 yaşındayım. Bir kamu kurumunda teknik personelim ve bekarım. Psikolojik sorunları olan epilepsi hastası kardeşim, annem ve babamla yaklaşık 4 senedir beraber yaşıyoruz. Ailevi nedenlerden dolayı onların yaşadığı kente geldim. Geldiğimde de bekardım. \ Evlenebileceğim kişiyi bulmak istiyorum\ düşüncesiyle bir aday arayışı içerisine girdim. Bu senenin nisan ayında nişanlandım. Ağustos ayında nişanım bozuldu. İlerde başedilmesi zor anlaşmazlıklarla uğraşmaktan korktuğumuz için tartıştık ve ayrıldık.
Kardeşimin psikolojik sorunlarıyla uğraşırken aynı anda geçmişte yaptığım birçok şeyi, hatırladığımda utandığım eylemlerimi, insanlarla kurduğum ilişkilerdeki hatalarımı sürekli hatırlıyorum. Unutmak için çaba sarfediyorum fakat unutamıyorum.
Bazen bu yaşa kadar hep yanlış yaşadığımı, yanlış kararlar verdiğimi ve yanlış insanlarla yanlış ilişkiler kurduğumu düşünüyorum. Takıntılarım oldukça fazla. Saplantılarım da var. Başladığım işlerin hiç biri yolunda gitmiyor. Kardeşimin düzelmeyen rahatsızlığı da dahil başıma gelen herşeyin en büyük nedeninin geçmişte yaptıklarım olduğunu zannediyorum. Kendimi böyle düşünürken yakaladığımda daha berbat oluyorum. Zihnimi dağıtmak ve tüm bu geçmişten bir an önce kurtulmak için değişik uğraşlar ediniyorum ama başaramıyorum. Hayatımın hiç düzelmeyeceği ve herşeyin hep böyle bozularak devam edeceği duygusuyla yaşıyorum.
Artık gerçekten böyle yaşamaktan yoruldum.
Ne yapmalıyım ?
Lütfen yardımcı olun.
| Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
