Merhabalar, kendimden 4 yaş büyük bir ağabeyim var.Annemizi 2 yıl önce kaybettiğimiz ve babamızla da görüşmediğimiz için abim bütün sorumluluğu kendi üzerinde hissediyor ve bende bu durumu gayet iyi anlıyorum. İkimizde birbirimizin en büyük destekçisi ve sorumlusuyuz. Ancak yaklaşık bir yıldır ciddi bir ilişkim var ve son zamanlarda abimle korumacı ve endişeli davranıları nedeniyle temeli çok derin olan sorunlar yaşamaya başladık. Ayrı şehirlerde yaşıyoruz ve bu durumu daha da kötüleştiriyor. 20 yaşındayı ve bazı konularda kararlarımı kendim alabimeyi artık tek başıma bir birey olabilmeyi istiyorum .,özgürlüğü ve bağımsızlığımı isteyen bir insanım ancak abimin özellikle bana ilişkim konusunda getirdiği kısıtlamalar nedeniyle ne ilişkimi rahat bir şekilde yaşayabiliyorum ne de abimle tartışmasız bir gün geçirebiliyorum.abimle aramdaki bağ çok farklı ve anlamlı. Onu üzmemek için yalana da başvurabiliyorum ancak düşünce yapısı olarak ortada bulaşmayı başaramıyoruz.Tek dürüst olamadığım insan ne yazıkki bu hayatta en yakınım oldu. Düşüncelerimi net bir şekilde paylaşmaktan korkuyorum, çekiniyorum. Bu süreçte ilişkiminde yıpranmasına neden olabiliyorum. Psikolojik olarak zorlu geçirdiğim, kendi hayatımda ve ailevi hayatımda dengeyi sağlamayadım ve hem kendime hemde çevremde en değer verdiğim insanları üzüyorum. Kendi kararlarımı almak istediğim, kendimi tanımaya başladığım ve bir şeylerin farkına varmaya başladığım bir sürecin içindeyken beni bazı konularda korkuları ve endişeleri nedeniyle kısıtlayan abimle tartışmak anlaşamamak, onu hayal kırıklığına uğratmak beni en çok üzen şey oldu. Normalde çok açıkgörüşlü ve modern bir insan olan abim, konu benim ilişkim olunca kabullenmeme ve erkek arkadşıma saygı göstermeme durumu oluyor. Ve bende iki erkek arasında kaldığımı, bir seçime zorlandığımı hissediyorum. Bu konuda daha da detaylı konuşabilirim ve fikir almaya gerçekten çok ihtiyacım var.
| Bu Soru Hakkındaki Görüşler |
