Düşüncelerden kaçamıyorsun değil mi? Akıl gözün kalp gözünden fazla uyanık. Tarifsiz, derin anlamlar içinde boğuşuyorsun. Kimsin? ve Ne için buradasın?
Tüm yaşantın sana mı ait? Yoksa içinden mi geçiyorsun sadece, ne olup bittiğini anlayamadan? Düşünceler seni esir alıyor. Kendinden uzaklaştıkça düşüncelerine yakalanıyorsun. Sana ızdırap vermeye başladıkları anda teslim oluyorsun…
Gün içinde farkında olmadan kaç kez dalıp gidiyorsun? AN’ ı yaşayamadan, nerede, ne yaptığını farketmeden hissizleşmeye başlıyorsun soyut düşüncelerle yaşadığın dünyanda.
Soyut üzüntüler, soyut mutluluklar, soyut heyecanlar,soyut ümitler… Bugün, ‘burada’, ‘su an’ da neler hissettiğinden, görünenlerden uzak, düşsel dünyanda yaşatıyorsun duygularını.
Düşünceler olumsuzsa üstelik; geçmiş hüzünlü yaşantılar, pişmanlıklar, hayal kırıklıkları, keşke’ler, acaba’ lar barınıyorsa tüm yaşantını kısır döngü şeklinde devam ettirmekle birlikte,’ VAR’ olduğunu’ YOK’ sayıyorsun.
Yaşadığın her ne ise hepsi hayatını daha iyi düzene koyabilmen için birer deneyimdi. Hepsi senin için sunulmuş fırsatlardı.Seçim senin; ya seni engelleyen, olumsuz duygu uyandıran düşüncelerin seni yönetmesine izin verirsin ya da düşüncelerinin hayatını etkilerken senden izin almasını öğretirsin.
Eğer yaşadığın olumlu-olumsuz deneyimleri mantık süzgecinden geçirmeden olduğu gibi özümsersen robot misali zihinsel programına göre yaşarsın, yasadığın her olay ‘etki-tepki’ yasasında olduğu gibi benzer tepkilere neden olur.
Kendini tanımaya başladığın an düşüncelerini; düşüncelerini tanımaya başladığın an kendi gücünü keşfedeceksin.
Düşünceler gücünü kırmasın, aksine yaşam yolunda sana güç katsın.
Psikolog Damla Alkoç
