—

Merhaba, kimseye söyleyemediklerimi size söylemeye geldim. 17 yaşında bir kızım. Panik Atak hastalığım var 2014 senesinden beri. Bu durumun ilk başlarda panik atak nöbetleri olduğunu ve geçeceğini düşünmüştüm ama öyle olmadı. Şuan lise son sınıftayım ve üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. Ailem ile konuşamıyorum çünkü bana anlayışla yaklaşmıyorlar. Arkadaşlarıma anlatsam anlamıyorlar hepsinin derdi önümüzdeki sınav çünkü. Birkaç gündür aşırı mutsuzum. Normalde yemek yemeyi çok seven ben ağzıma zorla birkaç lokma atıyorum. Her şey boş gibi geliyor. Yaşamaktan zevk alamıyorum ve ölümle ilgili düşüncelerim var ama asla intihar teşebbüsünde bulunmadım çünkü dinine bağlı biriyim. Ciddi manada kafam her gün ağrıyor. Ders çalışmak istiyorum ama çalışamıyorum. Dışarıya karşı hiçbir şey yokmuş gibi davranmaktan yoruldum. Kafamın içindeki ses susmuyor, delirmekten korkuyorum. Daha önce psikoloğa gittim ama şuan aileme gitmek istediğimi söylemeye cesaretim yok. Kendime zarar vermekten korkuyorum. Lütfen bana yardım edin. Sondaymış gibi hissetmek yorucu. Her gün ağlamak yorucu. Her şeyi sorgulamak daha da yorucu. Hiçbir zaman bir şeye konsantre olamıyorum ve yaklaşık 16 gün sonra üniversite sınavım var. Tek çareyi buraya yazmakta bulabildim.