off

26 yaşında bekar bir kızım. akademisyen olarak çalıştım. ancak ünivdeki hocalarla problem oldu özel hayatımla ilgili sorunlar oldu işimden istifa ettim. şuan maddi sıkıntılarım da var. içimde hep bi karamsarlık ve korku var. yaşadığım üzücü olaylar beni kendimi değersiz hissetmeme neden oldu çünkü karşı cins tarafından aşağılandım. kendimi değersiz hissettiğim ama çok değerli olduğumun da farkında olduğum bi dönemdeyim. küçüklükten beri hep yurtlarda yaşadım hala da öyle. kendimi çok yalnız hissediyorum ve insanlara güvenim sevgi saygı ve vicdN DUYGULARINA inancım kalmadı yaşadığım süreçten ötürü insanlardan çok uzaklaştım çünkü güven duygusu kalmadı bir de insanların tavırlarından beynini okuyorum çoğu zaman bu da insanlardan irrite olmama neden oluyor sonra da o insanla hiç görüşmek istemiyorum. bayan olmanın getirdiği zorlukları hep yaşadım. bay bayan ayrımıyla ilgili hep düşünceli haldeyim çok düşünüyorum bunları..